زنان مبتلا به سرطان سینه سه گانه منفی و سطوح بالای سلول های ایمنی در تومورها، حتی بدون شیمی درمانی، خطر عود کمتری پس از جراحی دارند. این را یک مطالعه شامل تحقیقات در دانشگاه گوتنبرگ نشان می دهد.

سرطان سینه سه گانه منفی حدود 15 درصد از کل تشخیص های سرطان سینه در سراسر جهان را تشکیل می دهد. در مقایسه با سایر سرطان‌های سینه، افراد مبتلا جوان‌تر هستند و اغلب از نژاد آفریقایی آمریکایی، اسپانیایی و هندی تبار هستند. در سوئد سالانه حدود هزار مورد تشخیص داده می شود.

این نوع سرطان شامل عدم وجود سه گیرنده به اصطلاح است که گزینه های درمانی را کاهش می دهد. سرطان سینه سه گانه منفی نیز سریعتر رشد می کند و احتمال گسترش آن بیشتر است و عودها بیشتر از سایر سرطان های سینه پس از درمان رخ می دهد.

مطالعه حاضر که در مجله جاما منتشر شده است، شامل 12 تیم تحقیقاتی از سه قاره است. Barbro Linderholm، دانشیار انکولوژی در دانشگاه گوتنبرگ و پزشک ارشد در بیمارستان دانشگاه Sahlgrenska، مسئول بخش سوئدی است.

تفاوت در میزان بقا

این مطالعه شامل داده‌های مربوط به 1966 شرکت‌کننده در سراسر جهان با سرطان پستان سه‌گانه منفی در مراحل اولیه است. این بدان معنی است که تومورها کوچک بودند و گسترش نیافته بودند. بیماران با ترکیبات مختلفی از جراحی و پرتو درمانی، اما نه با شیمی درمانی، درمان شده بودند.

نتایج نشان می‌دهد که سطح سلول‌های ایمنی، لنفوسیت‌های نفوذکننده تومور که می‌توانند سلول‌های سرطانی را شناسایی و از بین ببرند، یک نشانگر زیستی پیش‌آگهی قوی بود، حتی زمانی که سیتواستاتیک بخشی از درمان نبود. یافته ای که مهم توصیف شده است.

پنج سال پس از جراحی، 95 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه که نمونه بافت تومور از تومور سینه سطوح بالایی از سلول های ایمنی را نشان می داد، زنده بودند. میزان بقا در گروه با سطح سلول های ایمنی پایین 82 درصد بود.

در حال حاضر، سطح سلول‌های ایمنی در نمونه‌های بافتی به‌طور معمول در سرطان‌های سه‌گانه منفی یا سایر سرطان‌های پستان اندازه‌گیری یا گزارش نمی‌شود، و سیتواستاتیک‌های بسیار خواستار معمولاً بخشی از درمان استاندارد است.

پیش آگهی بسیار خوب

بر اساس برنامه مراقبت های بهداشتی فعلی، اکثریت مطلق بیماران مبتلا به سرطان سینه سه گانه منفی، سیتواستاتیک را همراه با جراحی و پرتودرمانی، حتی برای تومورهای کوچک دریافت می کنند، اما نتایج ما پیش آگهی بسیار خوبی را برای این گروه حتی بدون سیتواستاتیک، در آن دسته از بیماران نشان می دهد. که به طور طبیعی سطوح بالایی از سلول های ایمنی در تومورها دارند.”

باربرو لیندرهولم، دانشیار انکولوژی، دانشگاه گوتنبرگ

نویسندگان این مطالعه خواستار تحقیقات بیشتر و مطالعات بالینی برای بررسی این موضوع هستند که آیا بیماران با پیش آگهی مطلوب، یعنی سطوح بالای لنفوسیت های نفوذ کننده تومور در نمونه های بافت تومور، می توانند از درمان فشرده با سیتواستاتیک اجتناب کنند یا خیر.

روش ارزیابی نسبت سلول‌های ایمنی سریع و ارزان است زیرا می‌توان آن را در یک آزمایشگاه پاتولوژی معمولی انجام داد و نیازی به ارسال نمونه‌ها برای تجزیه و تحلیل نیست.

یافته‌های این مطالعه برای معرفی به عمل بالینی کافی نیست، اما اکنون در یک مطالعه آینده‌نگر بین‌المللی مورد بررسی قرار خواهد گرفت که در آن ما پیش آگهی بیماران با سطوح بالای سلول‌های ایمنی در تومور پستان را با یا بدون سیتواستاتیک مقایسه خواهیم کرد. باربرو لیندرهولم نتیجه می گیرد.