دانشمندان مدت‌ها بر این باور بودند که سیستم ایمنی نوزادان نسخه‌ای نابالغ از سیستم ایمنی بزرگسالان است، اما تحقیقات جدید دانشگاه کورنل نشان می‌دهد که سلول‌های T نوزادان – گلبول‌های سفید خون که از بیماری‌ها محافظت می‌کنند – در مبارزه با عفونت‌های متعدد از بزرگسالان بهتر عمل می‌کنند.

این نتایج به روشن شدن اینکه چرا بزرگسالان و نوزادان به عفونت ها پاسخ متفاوتی می دهند کمک می کند و راه را برای کنترل رفتار سلول های T برای کاربردهای درمانی هموار می کند.

این کشف در مقاله منتشر شده در علم ایمونولوژی در 23 فوریه، با همکاری برایان راد، دانشیار میکروبیولوژی و ایمونولوژی، و اندرو گریمسون، استاد زیست شناسی مولکولی و ژنتیک.

برای مثال، سلول‌های T بالغ در کارهایی از جمله شناسایی آنتی‌ژن‌ها، تشکیل حافظه ایمنی و پاسخ به عفونت‌های مکرر از سلول‌های T نوزاد بهتر عمل می‌کنند، که منجر به این باور شده است که سلول‌های T نوزاد فقط نسخه ضعیف‌تری از سلول‌های بالغ هستند. اما در طول همه‌گیری COVID-19، بسیاری از عدم وجود بیماری در نوزادان شگفت‌زده شدند و این باور دیرینه را زیر سوال برد.

راد و گریمسون که علاقه مند به درک این تفاوت های مرتبط با سن بودند، کشف کردند که سلول های T نوزاد کمبود ندارند: در عوض، آنها در بخشی از سیستم ایمنی که نیازی به شناسایی آنتی ژن ندارد، درگیر هستند: بازوی ذاتی سیستم ایمنی. در حالی که سلول‌های T بزرگسالان از ایمنی تطبیقی ​​استفاده می‌کنند – میکروب‌های خاصی را شناسایی می‌کنند تا بعداً با آنها مبارزه کنند – سلول‌های T نوزادان توسط پروتئین‌های مرتبط با ایمنی ذاتی فعال می‌شوند، بخشی از سیستم ایمنی که محافظت سریع اما غیراختصاصی در برابر میکروب‌هایی که بدن هرگز با آن‌ها مواجه نشده است، ارائه می‌کند.

مقاله ما نشان می‌دهد که سلول‌های T نوزاد آسیب نمی‌بینند، آنها فقط با سلول‌های T بزرگسالان متفاوت هستند و این تفاوت‌ها احتمالاً منعکس‌کننده نوع عملکردهایی است که برای میزبان در مراحل مختلف زندگی مفید است.

برایان راد، دانشیار میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشگاه کرنل

سلول های T نوزادان می توانند در بازوی ذاتی سیستم ایمنی شرکت کنند. این سلول‌های T نوزاد را قادر می‌سازد تا کاری را انجام دهند که اکثر سلول‌های T بالغ نمی‌توانند: در مراحل اولیه عفونت پاسخ دهند و در برابر طیف گسترده‌ای از باکتری‌ها، انگل‌ها و ویروس‌های ناشناخته دفاع کنند.

راد گفت: “ما می دانیم که سلول های T نوزادان به خوبی سلول های T بزرگسالان را در برابر عفونت های مکرر با همان پاتوژن محافظت نمی کنند. اما سلول های T نوزادان در واقع توانایی افزایش یافته ای برای محافظت از میزبان در برابر مراحل اولیه عفونت اولیه دارند.” بنابراین، نمی‌توان گفت که سلول‌های T بالغ بهتر از سلول‌های T نوزاد هستند یا سلول‌های T نوزادان بهتر از سلول‌های T بزرگسال هستند. آنها فقط عملکردهای متفاوتی دارند.

راد به دنبال کشف خود، می خواهد سلول های T نوزادی را که تا بزرگسالی در انسان باقی می مانند، مطالعه کند. او گفت: “ما همچنین علاقه مند به مطالعه این هستیم که چگونه تغییرات در تعداد نسبی سلول های T نوزادان در بزرگسالان به تغییر در حساسیت به عفونت و پیامدهای بیماری کمک می کند.”

این کار توسط مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی و مؤسسه ملی سلامت کودک و توسعه انسانی در مؤسسه ملی بهداشت پشتیبانی شد.