در بررسی اخیر منتشر شده در Nature Reviews Microbiology، محققان تاثیر تغییرات آب و هوا، آب و هوا و سایر عوامل انسانی بر بیماری های منتقله از طریق ناقل در سراسر جهان را مورد بحث قرار دادند.

مطالعه: اثرات تغییرات آب و هوایی و فعالیت های انسانی بر بیماری های منتقله از طریق ناقلین. اعتبار تصویر: petrmalinak/Shutterstock.com

زمینه

بندپایان خون‌خوار مانند کنه‌ها، پشه‌ها و پشه خاکی عفونت‌های ناقل را به حیوانات و انسان‌ها منتقل می‌کنند که عمدتاً افراد مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری را تحت تأثیر قرار می‌دهند. تغییرات آب و هوا می تواند بر تولید مثل، بقا و توانایی انتقال عوامل بیماری زا تأثیر بگذارد.

تغییرات آب و هوایی چند مقیاسی که با تغییر روند آب و هوا در طول دهه‌ها مشخص می‌شود، ممکن است انتقال بیماری‌های ناقل را تغییر دهد. تغییرات آب و هوایی می تواند منجر به الگوهای آب و هوایی کمتر قابل پیش بینی و پایدار شود و اثرات نامطلوب مختلفی بر انسان و محیط زیست فراتر از تنوع آب و هوایی طبیعی داشته باشد.

این تأثیرات ممکن است شامل فروپاشی اکوسیستم، انقراض گونه‌ها، و رویدادهای شدید آب و هوایی با افزایش فراوانی و شدت باشد.

تغییرات آب و هوایی همچنین ممکن است بر خطر و قابلیت پیش‌بینی مرتبط با پاتوژن‌های ناقلین تأثیر بگذارد و وضعیت را پیچیده‌تر و بالقوه مبهم‌تر کند. تغییرات آب و هوایی می تواند به طور قابل توجهی بر بیماری های منتقله از طریق ناقل تأثیر بگذارد.

درباره بررسی

در بررسی حاضر، محققان تأثیر تغییرات آب و هوایی و فعالیت های انسانی را بر بیماری های منتقله از طریق ناقل بررسی کردند.

تاثیر تغییرات آب و هوایی بر رشد ناقل و انتقال بیماری‌زای ناقل

آب و هوا و محیط به طور قابل توجهی بر بیولوژی ناقل تأثیر می گذارد، از جمله نرخ رشد، بقا، طول عمر، گاز گرفتن، باروری و تکثیر.

رویدادهای آب و هوایی شدید مانند بارندگی شدید، باد، سیل یا نوسانات دما می توانند به شدت ناقلان دوپتران مانند پشه ها با چرخه زندگی کوتاه را مختل کنند.

کنه ها چرخه زندگی طولانی تری دارند و ماه ها یا سال ها دوام می آورند. الگوهای آب و هوایی شدید، از جمله ال نینو و لا نینا، به طور قابل توجهی بر فعالیت ناقل و احتمال انتقال بیماری تأثیر می گذارد.

قابلیت پیش بینی ال نینو-نوسانات جنوبی (ENSO) پیش بینی افزایش خطرات بیماری ناشی از ناقلین و ایجاد راه حل های کاهش دهنده را ممکن می سازد.

خشکسالی ها و سیلاب ها باعث تغییراتی در انتقال بیماری های منتقله از طریق ناقلین با بازه های زمانی، مکان ها و زیستگاه های متفاوت می شوند. بارش شدید می‌تواند اکوسیستم‌های آبی را برای ناقلین مساعدتر کند، خطر ابتلا به مالاریا، تب دنگی و عفونت چیکونگونیا را افزایش دهد.

پشه های سیلابی مانند Aedes ochraceus و خونه داره اذیت میشه، می تواند گسترش یابد کرم های قلب نابخشودنی و ویروس تب ریفت ولی (RVFV).

خشکسالی عامل اصلی اقلیمی شیوع ویروس نیل غربی (WNV) در ایالات متحده است که با افزایش شیوع عفونت به دلیل کاهش تولیدمثل پرندگان یا الگوهای تغییر یافته تعامل میزبان-ناقل، انتقال را تحت تأثیر قرار می دهد.

تغییرات آب و هوایی می تواند خطر بیماری های ناقل را افزایش دهد، به ویژه در پشه هایی مانند Aedes albopictus و معابد مصریان.

دما پارامتر اصلی مورد استفاده در مدل‌های تغییر آب و هوا برای عفونت‌های ناقل است، اگرچه عناصر دیگری مانند بارش و رطوبت بر تولید مثل و بقای آن‌ها تأثیر می‌گذارند.

اثرات استفاده از زمین بر تغییرات آب و هوا و بیماری های منتقله از طریق ناقلین

تغییرات کاربری زمین که با فعالیت هایی مانند کشاورزی، استخراج منابع و رشد شهری تعریف می شود، می تواند به طور قابل توجهی با کاهش تنوع زیستی و جذب و ذخیره کربن به تغییرات آب و هوایی کمک کند.

بیماری‌های منتقله از طریق ناقل در برابر استفاده از زمین و تغییرات پوشش آسیب‌پذیر هستند زیرا بر جمعیت ناقل و میزبان، شکارچیان، زیستگاه‌های بالغ و لارو، تناسب ریزاقلیم برای پاتوژن‌ها و ناقل‌ها و نرخ تعامل ناقل-میزبان تأثیر می‌گذارند.

جنگل زدایی می تواند چرخه های انتقال بیماری های منتقله از طریق ناقل را با افزایش قرار گرفتن در معرض ناقل ها در حیوانات اهلی و انسان قطع کند. شرایط محیطی غیرزیست بسته به گونه‌های ناقل و ریزاقلیم‌های ایجاد شده در اثر جنگل‌زدایی می‌تواند اثرات متفاوتی بر اکولوژی ناقل داشته باشد.

جنگل زدایی همچنین می تواند با تغییر کیفیت آب، افزایش دما، کاهش رطوبت و از بین بردن زیستگاه های طبیعی لارو بر ناقلان دوپتران تأثیر بگذارد.

دگرگونی کشاورزی مزایای اجتماعی مختلفی را ارائه می دهد، اما همچنین می تواند بر خطر عفونت ناشی از ناقلین تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، تجهیزات آبیاری برای کشت برنج خطر مالاریا، تب دنگی و آنسفالیت ژاپنی را تغییر می دهد.

بوم‌شناسی گونه‌های ناقل تأثیر دگرگونی کشاورزی را تعیین می‌کند و می‌تواند به طور منفی یا مثبت بر فراوانی و توزیع ناقل‌ها و عفونت‌ها تأثیر بگذارد. کشاورزی دام می تواند پویایی بیماری های منتقله از طریق ناقل را با افزایش در دسترس بودن وعده غذایی خون و تولید میزبان های مخزن مناسب برای بیماری های مشترک بین انسان و دام تحت تاثیر قرار دهد.

مدیریت ناکافی زباله در مناطق شهری می تواند با ایجاد خانه های لارو ایده آل برای ناقلین، بیماری های منتقله از بندپایان را افزایش دهد.

راه حل های فنی برای مدیریت ناقل و بیماری در محیط های کشاورزی در پرداختن به تضاد بین سیاست های کشاورزی و سلامت جمعیت در مواجهه با تغییرات سریع جهانی بسیار مهم است.

نتیجه گیری

بر اساس یافته های مطالعه، تغییرات آب و هوایی می تواند به طور قابل توجهی بر خطر عفونت ناشی از ناقل و بار مرتبط در سراسر جهان تأثیر بگذارد. تلاش‌های اخیر نظارت بر عفونت و پیشرفت‌های ظرفیت سلامت جمعیت ممکن است این خطر را برطرف کند.

با این حال، تحقیقات بیشتری برای کاهش بار بیماری های منتقله از طریق ناقل در مواجهه با تغییرات آب و هوایی مورد نیاز است. محققان باید به نابرابری های دسترسی به مراقبت های بهداشتی و نظارت بر بیماری های ناشی از ناقلین، به ویژه در میان کشورهای با درآمد متوسط ​​و کم توجه کنند.

برای مطالعه انتشار بیماری و شناسایی جمعیت های آسیب پذیر باید از روش های سرولوژیکی، مولکولی و ژنومی کم هزینه استفاده شود.

رویکردهای کنترل ناقل مقرون به صرفه مانند استقرار پشه‌های Aedes aegypti آلوده به Wolbachia می‌تواند انتقال بیماری را متوقف کند.

واکسیناسیون مقرون به صرفه و موثر می تواند بر مبارزه با بیماری های منتقله از طریق ناقل تأثیر بگذارد. با این حال، در دسترس بودن و تجویز محدود آنها می تواند مناطق مستعد ابتلا به عود بیماری را ترک کند.