در بررسی اخیر و متاآنالیز منتشر شده در مجله تغذیه، متابولیسم و ​​بیماری های قلبی عروقی، محققان ادبیات موجود را بررسی و بررسی کردند که نتایج سلامت غلات «قدیمی» از جمله جو، برنج قهوه‌ای، گندم سیاه، چیا و غیره را بررسی می‌کردند. بررسی آن‌ها از 29 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و متاآنالیز 13 نشان می‌دهد که مصرف جو، برنج قهوه‌ای و ارزن ممکن است نتایج دیابت نوع 2 (T2DM) را بهبود بخشد (به‌ویژه پروفایل لیپید). با این حال، ناهمگونی بین مطالعاتی و حجم نمونه ناکافی، این یافته‌ها را گیج‌کننده می‌سازد، و نیاز به تحقیقات بیشتر برای تأیید ارتباط بین غلات باستانی و دیابت دارد.

‌مطالعه: استفاده از غلات باستانی برای مدیریت دیابت شیرین: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز. اعتبار تصویر: ساحل باد / Shutterstock

علاوه بر این، به استثنای یک استثنا، نتایج سلامتی مصرف غلات قدیمی در دیابت نوع 1 (T1DM) به خوبی شناخته نشده است. این بررسی نیاز به تحقیقات بیشتر با روش‌های استاندارد شده را قبل از اینکه فواید دانه‌های باستانی بر دیابت به طور ایمن به عموم توصیه شود، نشان می‌دهد.

تحقیقات دیابت – یک پیشینه مختصر

دیابت شیرین (DM)، که در زبان عامیانه به «دیابت» خلاصه می‌شود، یک اصطلاح کلی برای مجموعه‌ای از بیماری‌های مزمن است که منجر به افزایش غیرطبیعی قند خون می‌شود. این بیماری در حالی که به ندرت به خودی خود کشنده است، در تعدادی از پیامدهای افزایش دهنده عوارض و مرگ و میر، عمدتاً در نتیجه عوامل خطر قلبی عروقی نقش دارد. به طور نگران کننده ای، شیوع بیماری DM تنها در 30 سال گذشته بیش از دو برابر شده است و انتظار می رود این رقم تا سال 2045 به بیش از 700 میلیون افزایش یابد.

در کنار مداخلات بالینی و دارویی (داروهای کاهش دهنده گلوکز)، اصلاحات رژیم غذایی گزینه های درمانی پیشرو برای بیماران مبتلا به دیابت است. در حالی که مداخلات دارویی به طور گسترده برای مزایای ضد دیابت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است، همتایان رژیمی آنها علیرغم عوارض جانبی کمتر و طبیعت مقرون به صرفه تر، از نظر علمی اعتبار کمتری دارند.

غلات جزء مهمی از رژیم غذایی روزانه بیماران دیابتی هستند. دستورالعمل های فعلی یک رژیم غذایی متعادل با مصرف کافی کربوهیدرات ها را توصیه می کنند و غلات با شاخص گلیسمی پایین تر را ترجیح می دهند. از آنجایی که غلات منبع اصلی کربوهیدرات در رژیم غذایی انسان هستند، علاقه به اثرات سلامتی مصرف غلات در حال افزایش است.”

غلات باستانی، غلات غذایی که دستخوش تغییرات ژنتیکی انسانی یا اصلاح انتخابی نشده اند، یک منبع تنوع زیستی دست نخورده با مزایای بالقوه در جنگ علیه دیابت هستند. با وجود شواهد محدودی که از مصرف آن‌ها حمایت می‌کند، اعتقاد بر این است که غلات باستانی حاوی غلظت‌های بالاتری از فیتوکمیکال‌ها و الیاف کاهش‌دهنده DM نسبت به همتایان اصلاح‌شده توسط انسان هستند (به‌ویژه انواعی که پس از «انقلاب سبز» در دهه 1960 تولید شدند. متأسفانه، کمبود داده‌های قابل مقایسه وجود دارد. بین گونه‌های باستانی و «جدید»، بحث در مورد اینکه کدام بهتر است تا کنون حل نشده باقی بماند.

درباره بررسی

در بررسی حاضر، هدف محققان جمع‌آوری و بحث در مورد شواهدی از متون مربوط به بررسی نتایج مصرف غلات قدیمی در بیماران مبتلا به دیابت است. به طور خاص، هدف این بررسی ارائه 1. مروری بر تأثیرات کنترل قند خون غلات باستانی بر دیابت 1 و دیابت نوع 2 است، 2. غلات باستانی که اغلب با استفاده از روش‌های کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده مورد مطالعه قرار می‌گیرند، و 3. اثربخشی رژیم‌های غذایی مبتنی بر غلات باستانی. در مدیریت DM به عنوان تقویت کننده های درمانی مرسوم. پروتکل بازبینی مطابق با دستورالعمل‌های موارد گزارش‌دهی ترجیحی برای بررسی‌های سیستماتیک و متاآنالیز (PRISMA) است و در ثبت بین‌المللی آینده نگر بررسی‌های سیستماتیک (PROSPERO؛ رجوع: CRD42023422386) بارگذاری شده است.

این بررسی، نشریات را از چهار پایگاه داده آنلاین (PubMed، Cochrane، CINAHL، و Web of Science) از زمان شروع پایگاه داده تا ماه مه 2023 گردآوری کرد. معیارهای ورود به انتشار شامل طرح‌های تجربی (کارآزمایی‌های کنترل‌شده تصادفی – استاندارد طلایی در ارزیابی مداخلات سلامت) و نتایج مورد علاقه بود. (بقا، عوارض طولانی مدت، علائم دیابت، کنترل قند خون، هزینه های پولی، و اثرات روانی. مطالعاتی که به زبان انگلیسی تألیف نشده بودند یا عصاره های تک جزئی غلات باستانی را بررسی می کردند، حذف شدند.

غربالگری انتشارات با استفاده از ترکیبی از Endnote (حذف تکراری) و پلتفرم رایان (عنوان و غربالگری چکیده) انجام شد. در نهایت، غربالگری متن کامل دستی برای شناسایی مجموعه داده بررسی نهایی و انتخاب انتشارات موجود در متاآنالیز انجام شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده شامل نویسنده/گان، اهداف، طراحی مطالعه، جزئیات نمونه (شرکت‌کننده)، اندازه‌گیری نتایج، مدت زمان مطالعه و نتایج است. ابزار Cochrane Risk of Bias 2 برای ارزیابی ریسک سوگیری و نرم افزار Rev-Man v.5 برای متاآنالیز استفاده شد. در نهایت، ناهمگونی بین مطالعات با استفاده از آزمون ناسازگاری I2 و آزمون Q کوکران مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها و نتیجه گیری ها را مرور کنید

از 2634 انتشار اولیه شناسایی شده در طول جستجوی پایگاه داده، 1001 مورد تکراری بودند، و 1573 مورد معیارهای ورود به مطالعه را برآورده نکردند و در نتیجه حذف شدند و مجموعه داده نهایی 29 نشریه باقی ماند که 13 مورد آن الزامات متاآنالیز را برآورده کردند. مطالعات شامل حجم کل جمعیت 1809 نفر، 55.2٪ مرد بودند. با کمال تعجب، تنها یک مطالعه تأثیر دانه‌های باستانی را بر دیابت نوع 1 مورد بررسی قرار داد و 28 مطالعه باقی‌مانده بر مداخلات دیابت 2 تمرکز داشتند. رایج ترین دانه های مورد بررسی جو دوسر (9 = n) و برنج قهوه ای (n = 6) بودند که جو و خراسان (n = 1) نادرترین دانه ها بودند.

نتایج متاآنالیز نشان می‌دهد که در حالی که مصرف غلات باستانی نتایج کلی مثبتی را در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم (به ویژه در مورد جو، برنج قهوه‌ای و ارزن) ایجاد می‌کند، ناهمگونی بین مطالعات باعث می‌شود که این نتایج فاقد قابلیت اطمینان باشند و از توصیه‌های فعلی آنها جلوگیری می‌کند. به عنوان مداخلات ضد دیابت نیاز مبرمی برای محققان آینده وجود دارد که از روش‌های استاندارد و پروتکل‌های گزارش‌دهی نتایج استفاده کنند تا بتوان نتایج بین مطالعات را به طور مؤثرتری مقایسه و مقایسه کرد.

“تاکید بیشتری باید در طراحی RCTهای آینده با تعریف بهتر مداخلات غذایی، حجم نمونه کافی برای نتایج بالینی مرتبط و مدت زمان کافی درمان صورت گیرد. علاوه بر این، مطالعاتی که به طور خاص برای بیماران مبتلا به دیابت T1 طراحی شده اند باید اجرا شوند.”