یک مطالعه جدید نشان داد که گیرنده های رتینوئیک اسید (RARa) در لوله های پروگزیمال کلیه نقش مهمی در محدود کردن اثرات مخرب آسیب کلیه که اغلب منجر به نارسایی کلیه می شود، ایفا می کنند. محققان از Weill Cornell Medicine یک مدل پیش بالینی ایجاد کرده اند که نشان می دهد وضعیتی مانند بیماری مزمن کلیوی زمانی ایجاد می شود که RARa در لوله های پروگزیمال کار نمی کند.

در حال حاضر، داروهای کمی در بازار وجود دارد، بنابراین بیماران مبتلا به بیماری کلیوی طولانی مدت و درمان نشده باید تحت دیالیز یا جایگزینی کلیه قرار گیرند. این مقاله که در 8 فوریه در PNAS منتشر شد، نشان می‌دهد داروهایی که می‌توانند RARa را در کلیه فعال کنند، می‌توانند با فیبروز (تجمع بافت اسکار ناشی از التهاب ناشی از دیابت، بیماری‌های خودایمنی یا عفونت‌های ویروسی مانند COVID-19) برای درمان کلیه مقابله کنند. بیماری.

کلیه‌های ما خون را فیلتر می‌کنند تا مواد زائد را که از طریق ادرار دفع می‌شود، خارج کند. لوله های پروگزیمال بخش مهمی از این فرآیند هستند و مواد مورد نیاز بدن را به خون باز می گرداند. RARa به حفظ سلامت لوله های پروگزیمال و حفظ عملکرد کلیه ها کمک می کند.

وقتی RARa در لوله‌های پروگزیمال مدل موش‌شان کوبیده می‌شود، محققان دریافتند که در عرض سه روز میتوکندری‌هایی که در سلول‌ها انرژی تولید می‌کنند دچار مشکل می‌شوند و سلول‌ها شروع به مردن می‌کنند. پس از سه ماه، آنها مشاهده کردند که سلول های اپیتلیال در لوله پروگزیمال فاکتورهای رشد ترشح می کنند که منجر به فیبروز و کاهش سطح رتینوئیک اسید می شود که به طور معمول به RARa متصل می شود.

توقف فیبروز پیشرونده کلیه، یکی از نشانه های بیماری مزمن کلیه در مراحل پایانی، یکی از راه های جلوگیری از نارسایی کلیه خواهد بود. محققان امیدوارند از مدل جدید موش خود برای شناسایی داروهایی استفاده کنند که RARa را فعال می کند تا فیبروز را کند یا معکوس کند و به طور بالقوه کلیه ها را به حالت سالم بازگرداند.