یک کلمه قرون وسطایی با معنایی بسیار خاص (اما اغلب به اشتباه استفاده می شود)، “دختر” یک خانم جوان و مجرد در انتظار را توصیف می کند. همچنین عنوان گسترده ای است که بسیاری از قهرمانان درمانده در فیلم های هالیوودی به آن داده می شود – ضرب المثل “دختر در پریشانی”، به ریل قطار یا در غیر این صورت در انتظار نجات. الودی هیچ‌کدام از آن‌هایی نیست که در داستان تخیلی دلپذیر نتفلیکس، که ستاره «انولا هولمز»، میلی بابی براون را کاملاً در کنترل سرنوشت خود قرار می‌دهد، نیست.

یک افسانه رویزیونیستی که در آن الودی با عجله ازدواج می‌کند و به عنوان غذای اژدها برای ارضای نفرین نسل‌های قدیمی به خدمت گرفته می‌شود، «دامسل» با الودی به‌عنوان یک قهرمان اکشن برای زمانه‌های کمتر سفت و سخت جنسیتی ما رفتار می‌کند. پیام واضح و بلند، که با حذف «پریشانی» از عنوان به دست می‌آید (اگرچه هنوز بخشی ضروری از فرمول است): لعنت به دختران منفعل! اینجا زنی است که می تواند از پس خود برآید!

الودی، دختر بزرگ یکی از لرد بایفورد (ری وینستون)، پدرسالار مهربان سرزمینی که دارای پول نقد است، برای اولین بار با موهایش و آرایش مرتب ظاهر می شود. او آماده است تا برای یک پرتره سلطنتی ژست بگیرد، اگر به چنین چیزهایی اهمیت می دهد (او بیشتر به شکار کمان و اسب سواری تمایل دارد). در پایان داستان، او سوخته و زخمی شده است، لباسش کثیف و تکه تکه شده است، و در سطح «سخت بمیر» خطرات را تحمل کرده است. (از نظر فنی، الودی خیلی بدتر از این جان سالم به در برده است، زیرا مرد سرسخت بروس ویلیس مجبور نبود با خزنده ای که نفس می کشد مبارزه کند. او مانند جان رمبو، می تواند زخم های خود را بدوزد.)

الودی آنقدر دختر نیست که یک دوشیزه است، و او به سختی اولین کسی است که می تواند بدون نجات توسط یک مرد از پس آن بربیاید. در عوض، او آخرین – و مسلماً باهوش ترین – در چرخه ای است که چند سال پیش با “یخ زده” دیزنی آغاز شد. اکنون، پس از «شاهزاده خانم» هولو و «نیمونا» خود نتفلیکس، «خانم» خوان کارلوس فرنادیلو، خوان کارلوس فرنادیلو، نشان می‌دهد که چگونه ژانری که جوانان برای یک قرن از آن لذت می‌برند، نباید منحصراً روی پسران متمرکز شود.

در فیلمنامه دن مازو، حتی آنتاگونیست‌ها هم زن‌ها هستند: رابین رایت، که ملکه ایزابل شرم‌آورش، باترکاپ گران‌قیمتی را که در «عروس شاهزاده» بازی کرد، زیر و رو می‌کند، و شهره آغداشلو، که صدای دودی‌اش برای اژدهای آتش‌نفس مناسب به نظر می‌رسد. یک مزیت آشکار دیگر برای دادن قدرت گفتار به این موجود ترسناک CG وجود دارد. انجام این کار توضیح می‌دهد که چگونه اژدها با پادشاهی قدیمی (مت اسلک) پیمان بسته است که قربانی‌های سلطنتی زیادی خواسته است. اما این بدان معناست که الودی باهوش می تواند با این جانور استدلال کند. برای کشتن – یا تکان دادن – یک اژدها لزوماً نیازی به قدرت بی رحمانه نیست.

فیلم در آغاز ایده‌آل خود، نوعی برآورده کردن آرزوهای عاشقانه معمول را ارائه می‌کند. مطمئنا، این یک ازدواج ترتیب داده شده است، اما شاهزاده (نیک رابینسون) به اندازه کافی جذاب است، و لباس عروسی فقط رویایی به نظر می رسد. با این حال، چیزی در پادشاهی Aurea به وضوح در حال رخ دادن است، و درست قبل از عروسی، نامادری Elodie (Angela Bassett) شروع به نگرانی می کند … با دلایل خوبی. شب مراسم، الودی به بالای کوه پشت قلعه برده می شود و شکاف تاریک بزرگی را به پایین پرتاب می کند.

در پایین، او کفش های رها شده و تاج های شکسته را پیدا می کند – شواهدی از سرنوشت واقعی او. در طول اعصار چند عروس به اژدها تقدیم شده است؟ در یکی از صحنه های موثر فیلم، الودی جایی را پیدا می کند که اژدها نمی تواند به آن برسد، و در آنجا دیواری را کشف می کند که ده ها شاهزاده خانم قبلی نام خود را در آن نوشته اند. آنها همچنین نقشه ای را گذاشتند و آنچه را که آموخته اند با قربانیان آینده به اشتراک گذاشتند. این نمایش الهام گرفته از همبستگی در این چندمین بار در داستان عامیانه ریش آبی است، که Fresnadillo آن را با قرار دادن دوربین در اطراف غار برای آشکار کردن همسرانی که قبلا آمده اند، به معنای واقعی کلمه می سازد.

بسیاری از پیشنهادات نتفلیکس به سختی برای صفحه نمایش کوچک صیقلی به نظر می رسند. اما هر چند وقت یکبار، یک نفر با یک بازیگر پر ستاره، ارزش‌های تولیدی مجلل و نوعی نظارت خلاقانه (توسط تهیه‌کنندگان کهنه‌کار که از طریق سیستم استودیویی به وجود آمده‌اند) متعهد به ساخت فیلم، برخلاف «محتوا» می‌شود. “Damsel” متعلق به آن سنت قدیمی است، حتی اگر پیام آن کاملاً معاصر باشد. به نوبه خود، Fresnadillo مخاطبان را از طریق تعادلی از جلوه‌های کاربردی و دیجیتالی، از جمله فوران‌های آتش بزرگی که در پاشنه‌های او آواز می‌خوانند، در مخمصه الودی غوطه‌ور می‌کند.

آنچه بیش از همه مهم است این است که آیا ما به براون در این نقش اعتقاد داریم یا خیر، و ستاره «چیزهای عجیب» هیچ مشکلی در تجسم بخشیدن به نوع ذهن مستقل سریع اندیشی که برای زنده ماندن از چنین ماجراجویی لازم است ندارد. این فیلم خیلی از شخصیت او را قبل از اولین پیچش آشکار نمی کند، اگرچه الودی در اوقات فراغت خود در حال کشیدن پیچ و خم ها نشان داده می شود – مهارتی که هنگام تلاش برای حرکت در این غارهای شبیه به “Goonies” مفید است. تنها ابزار او یک خنجر برنجی است که به تنه‌اش دوخته شده است و یک گوی فیلیگرین که نقش چراغ را دارد. اگر مک گیور می توانست به آن بسنده کند، او هم می تواند.

در داستان های کلاسیک، دختران وقت خود را صرف یادگیری خانم بودن می کنند. الودی همه اینها را دور می زند و از هوش خود برای کشف توضیح مخفی این قربانی های وحشتناک استفاده می کند که می تواند قرن ها کنترل پدرسالارانه آنچه را که به شما نمی گویند خوانده شود. خوشمزه نامناسب در مواقعی، «دَمسل» به کدهایی پایبند است که می‌توانند کمی حساب شده به نظر برسند، کمتر ارگانیک‌تر از آن چیزی است که در پاسخ به دستور کار جدید پیشرو شرکتی ساخته شده است (نشانه‌ها در همه سطوح وجود دارد، از بازیگری فراگیر گرفته تا گفت‌وگوهای گهگاهی خودپسندانه). اما الگوهای نقش‌آفرینی مانند الودی بسیار نادر باقی می‌مانند، و اگر فیلم روشی را که زنان جوان می‌گویند کلمه «دختر» را به جلو تغییر می‌دهد – دیگر نه با ظرافت، بلکه با غرغر کردن – پس سوزن را حرکت می‌دهد.