بیماران مبتلا به سرطان سینه که شروع به گسترش به غدد لنفاوی زیر بغل کرده‌اند، اگر درمان آن‌ها با پاسخ آنها به درمان‌های کشنده سرطان مانند شیمی‌درمانی قبل از جراحی مطابقت داشته باشد، می‌توانند با خیال راحت از برداشتن گسترده غدد لنفاوی اجتناب کنند.

در ارائه ای به 14^هفتم کنفرانس اروپایی سرطان سینه امروز (جمعه) در میلان، آنمیک ون همرت، دکتر و دانشجوی دکترا در بخش جراحی انکولوژی آنتونی ون لیوونهوک-انستیتو سرطان هلند (AVL-NKI) در آمستردام (هلند)، گفت: “اگر ما قادر به پیش‌بینی پاسخ تنها بر اساس برداشتن یک غدد لنفاوی هستند، به این معنی که اگر سلول‌های تومور زنده‌ای باقی نماند، می‌توانیم با خیال راحت از برداشتن گسترده غدد لنفاوی خودداری کنیم. به عنوان لنف ادم شناخته می شود.

با این حال، اگرچه پزشکان از تعدادی از تکنیک‌های مرحله‌بندی برای پیش‌بینی پاسخ استفاده می‌کنند، اما تاکنون داده‌های قوی در مورد پیامدهای سرطان، به ویژه در بیمارانی که سرطان آنها به بیش از سه غدد لنفاوی گسترش یافته است، وجود نداشت.

دکتر ون همرت و همکارانش به سرپرستی پروفسور ماری جین ورانکن پیترز در AVL-NKI، مطالعه‌ای را بر روی 218 بیمار بین سال‌های 2014 تا 2021 برای بررسی نتایج سرطان پروتکل MARI (“علامت گذاری غدد لنفاوی زیر بغل با ید رادیواکتیو” انجام دادند. ). این پروتکل در سال 2014 در بیمارستان AVL توسعه یافت و اکنون در چندین بیمارستان هلندی مورد استفاده قرار می گیرد. ارائه امروز نتایجی را پس از چهار سال در مورد میزان عود سرطان در گره های زیر بغل، بقای کلی بیماران و بقای بدون بیماری ارائه می دهد.

گفت: “ما بر بیماران مبتلا به بیماری غدد لنفاوی زیر بغل گسترده تر تمرکز کردیم: بیمارانی که می دانیم سلول های سرطانی در بیش از سه گره وجود دارد. ما از اسکن FDG-PET/CT برای ارزیابی میزان گسترش سرطان به غدد لنفاوی استفاده کردیم.” دکتر ون همرت

ما بزرگترین غدد لنفاوی زیر بغل را با یک دانه ید رادیواکتیو علامت گذاری کردیم. پس از این، بیماران تحت درمان سیستمیک اولیه قرار گرفتند: یا شیمی درمانی یا درمان های هدفمند که سلول های سرطانی را پیدا کرده و به آنها حمله می کند. سپس جراحی انجام شد. در طول جراحی، ما فقط لنف مشخص شده را خارج کردیم. گره، گره MARI، و آن را برای هر سلول تومور زنده باقیمانده بررسی کرد.

هر زمان که گره MARI نشان داد که سلول های تومور باقیمانده وجود ندارد، به عبارت دیگر یک پاسخ کامل پاتولوژیک (pCR) به درمان سیستمیک اولیه، آنگاه ما هیچ غدد لنفاوی اضافی را حذف نکردیم. بیمارانی که بیماری باقیمانده در گره MARI داشتند، بیشتر بود. غدد لنفاوی برداشته شده: به عنوان دیسکسیون غدد لنفاوی زیر بغل شناخته می شود. همه بیماران تحت درمان با اشعه قرار گرفتند.

روش MARI دارای نرخ منفی کاذب 7٪ بود که به این معنی است که در 7٪ موارد سلول های سرطانی زنده را از دست داده است. پس از میانگین 44 ماه (با دامنه 26 تا 62 ماه)، میزان عود سرطان در غدد زیر بغل در 103 بیمار که به تنهایی پرتودرمانی دریافت کردند و غدد لنفاوی دیگری برداشته نشد، 2.9 درصد بود – 47 درصد از 218 مورد مطالعه. بیماران.

دکتر ون همرت گفت: «علاوه بر این، میزان بقا پس از 44 ماه در این بیماران عالی بود. “نرخ بقای کلی 95٪ بود و 89٪ از بیماران بدون عود بیماری تهاجمی زنده ماندند. این بدان معنی است که ما می توانیم با خیال راحت از برداشتن گسترده غدد لنفاوی زیر بغل در بیمارانی که بعد از درمان سیستمیک اولیه به pCR در گره MARI دست می یابند حذف کنیم. “

میزان عود زیر بغل در 115 بیمار (53%) که نیاز به برداشتن بیشتر غدد لنفاوی داشتند 3.5% بود، با نرخ بقای کلی 90% و نرخ بقای بدون بیماری 82%.

او گفت که درمان سیستمیک اولیه در سال‌های اخیر بسیار بهبود یافته است و تا 70 درصد از بیمارانی که به این روش درمان می‌شوند به pCR دست یافته‌اند، اما جراحان همچنان در حال برداشتن تمام غدد لنفاوی زیر بغل هستند. پاتولوژیست می‌گوید: “خوب، شما 18 غدد لنفاوی را برداشته‌اید و هیچکدام حاوی سلول‌های تومور باقی‌مانده نبودند.” بنابراین این سوال مطرح می‌شود: آیا با برداشتن این همه گره با تمام عوارض ناشی از آن کار درستی برای بیمار انجام دادیم. ?

ما امیدواریم که سایر پزشکان به اجرای این استراتژی کاهش تشدید فکر کنند تا بیماران بیشتری مبتلا به سرطان پستان از آنچه نشان داده‌ایم سود ببرند: برداشتن جراحی گره‌های زیر بغل را می‌توان با خیال راحت در حدود 80 درصد از بیماران تحت درمان سیستمیک اولیه حذف کرد. “

محققان داده های بیشتری را در مورد نتایج در یک دوره طولانی تر جمع آوری خواهند کرد. آنها همچنین کارآزمایی DESCARTES را برای بررسی ایمنی حذف پرتودرمانی در یک گروه منتخب از بیماران مبتلا به تومورهای کوچکتر از دو سانتیمتر، بدون شواهدی از گسترش سرطان به غدد لنفاوی و pCR پس از درمان اولیه سیستمیک، آغاز کرده‌اند.

رئیس مشترک 14^هفتم کنفرانس اروپایی سرطان سینه دکتر فیوریتا پولاکاکی، رئیس بخش جراحی پستان در بیمارستان مرکز پزشکی آتن، یونان، و معاون رئیس جمهور اروپا دونا، ائتلاف اروپایی سرطان پستان است، و او در این پروژه تحقیقاتی خاص شرکت نداشت.

هنگامی که ما بیماران را برای سرطان سینه درمان می کنیم، مهم است که اطمینان حاصل کنیم که خود درمان تا حد امکان آسیب کمتری به بیماران وارد می کند. نتایج این مطالعه راهی را پیشنهاد می‌کند که به ما کمک می‌کند از عوارض جانبی که بر کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد و گاهی اوقات می‌تواند باعث ناراحتی طولانی‌مدت قابل توجهی برای بیماران شود، اجتناب کنیم. ما هر روز بیماران را معالجه می کنیم و مطمئن می شویم که آنها عمر طولانی دارند، اما در عین حال باید به مسائل بقا نیز اهمیت دهیم. ما مشتاقانه منتظر نتایج بیشتر از این آزمایش هستیم.”

دکتر فیوریتا پولاکاکی، رئیس بخش جراحی پستان در بیمارستان مرکز پزشکی آتن، یونان