«جوکر مردم»، یک جنجال‌آمیز روان‌درام کمیک آی‌پی روی اسید، فیلمی است که تمام نشانه‌های یک حس زیرزمینی/نیمه‌شب/سینمای چریکی را دارد. ورا درو، کارگردان و نویسنده آن، نقش شخصیت اصلی را بازی می‌کند، یک استندآپ کمدین مشتاق با شکستگی ذهنی که خود را به عنوان جوکر هارلکین معرفی می‌کند. او یک کلاه گیس سبز از وسط، آرایش سفید با لکه‌های تیره ناهموار درشت دور چشم، پوزخندی با رژ لب قرمز تند، همراه با ژاکت بنفش و توری‌هایی که او را از هر نظر ممکن به حضور متجاوزانه تبدیل می‌کند، می‌پوشد. روی صحنه، وقتی او یک دستگاه استنشاقی را به دهانش می‌گذارد و اسمایلکس، داروی شادی‌بخشی که در دوران کودکی برایش تجویز می‌شده است، نفس می‌کشد، خنده‌ای به قدری تمسخرآمیز بیرون می‌آورد که به نظر می‌رسد او را می‌شکند. دنده خود او جوکر شیدایی افسانه دی سی، و همچنین یک تقلید غیرقانونی جوکر و همچنین یک قهرمان ترنس ناسازگارانه صمیمانه است که از شخصیت جوکر برای معرفی شخصیت خود به جهان استفاده می کند.

فیلمی که پیتر دبروژ در پاییز گذشته در جشنواره فیلم تورنتو اکرانش را به‌خوبی بررسی کرد، به‌طور شیطانی بازیگوش است – یک کتاب کمیک نخ‌نما. فرد– yssey، رویدادی که در یک منطقه رسانه‌ای انجمن آزاد اتفاق می‌افتد که نشان می‌دهد سالن موج‌سواری کانالی از آینه‌های «قاتلان طبیعی متولد شده» با ضربه‌ای در دسترس عموم از «شبکه» با «شبح بهشت» تلاقی می‌کند. اینکه ورا درو جرأت داشت بدون کسب مجوز از نمادهای افسانه‌ای دی سی نقاشی بکشد، یک جسارت فیلم زیرزمینی بود. چیزی که بر نترسی زیبایی شناختی آن مهر می زند این است که دقیقاً همان کاری است که جوکر انجام می دهد. فیلم در هر لحظه‌ی بی‌پروا، انگار ورا درو را احساس می‌کند داشته است برای ایجاد آن، قانون کپی رایت لعنت شده است. با این حال او از جایی خوشش آمد که تاد هاینز، کارگردان «سوپراستار: داستان کارن نجار» نتوانست. قدرت‌های شرکت موافقت کردند که «جوکر مردم» اکران شود (این آخر هفته به صورت محدود اکران شد).

“جوکر مردم” یک عمل وسواس محض طرفداران است. این ایده را بازی می کند که کسانی که به سمت افراط در بازی های فضایی سوق داده می شوند تقریباً از هر کس دیگری به روح کتاب های مصور صادق تر هستند. و این زمانی که با شخصیتی مانند جوکر سروکار دارید بیشتر صادق است. اگر کل تاریخ فیلم‌های کمیک‌بوک رایج را در نظر بگیرید، به «سوپرمن» 1978 برگردید، دلیلی وجود دارد که دو شخصیت بزرگ جوکر – هیث لجر در «شوالیه تاریکی» و واکین فینیکس در «جوکر» – وجود دارد. جدا ایستادن دلیلی وجود دارد که هر دوی این بازیگران برای بازی در هالیوودی که تمایل دارد در شب جوایز فیلم‌های کمیک‌بوک را کنار بگذارد، اسکار را دریافت کردند.

جوکر، همانطور که در هر دو فیلم به تصویر کشیده شده است، شخصیتی است که سوزانده شده، شکنجه شده، از درد غسل تعمید داده شده است. لبخند لجر به معنای واقعی کلمه روی صورتش حک شده است. فینیکس نقش آرتور فلک را به‌عنوان فردی بازی می‌کند که به نظر می‌رسد زندگی‌اش توطئه‌ای است تا او را در زندان انحرافی ناامیدی‌اش حبس کند. اینها مردانی هستند که به جوکر تبدیل می‌شوند، زیرا دارند ترک خورده. و این شکاف در رفاه آنها، عصب آشکاری است که از مرکز هویت آنها می گذرد و آنها را به مخاطب متصل می کند.

این حس درد نقطه اوج بازی ورا درو در «جوکر مردم» است. Joker the Harlequin او نام مرده ای دارد – این نام چندین بار در فیلم بیان شده است – و ما او را به عنوان یک بچه حساس می بینیم که در حال بزرگ شدن است، زمانی که او از قبل احساس می کرد دختری است که در درونش است و سعی می کرد آن را به زیرک مادرش فاش کند. (لین داونی)، فقط سیلی خورد. “جوکر مردم” یک بورلسک است، اما همچنین یک اعتراف است – از عذاب این که هویت یک فرد نه تنها رد شود بلکه انکار شود. اجرای درو، تغییری است که خودش در مورد تباهی فاخته هیث لجر و بدبختی خواکین فینیکس به انتقام دلقک آدمکشی تبدیل شده است. بخشی از شادی بی‌نظیر فیلم این است که شخصیت جوکر هارلکین به منطقه‌ای راک اند رول از جنجال‌های قرص‌های سمی سایه می‌اندازد. فیلم به اندازه اپیزود خشن «مسابقه درگ روپاول» کوبنده است، به همان اندازه که هدویگ در یک روز بد بی رحم است. این در مورد جوکر هارلکین است که می‌گوید: «تا آنجا که مجبورم برای بیان اینکه چه کسی هستم پیش بروم.» این در مورد شیطان سازی آگاهی ترنس است که یک جنایتکار را ایجاد می کند.

در کلوپ شبانه جعبه سیاه، جوکر هارلکین معشوقی را پیدا می‌کند که یک استندآپ کمدین ترنس و جوکر است: آقای جی (کین دیستلر)، که خود را از جوکر جرد لتو الگوبرداری می‌کند (شاید یک پرچم قرمز که او نیست. همه اینها خواهد بود). آقای جی کلمه “آسیب” را روی پیشانی خود خالکوبی کرده است، و معلوم می شود که او یک پرونده سر مورد سوء استفاده قرار گرفته است که خبر بدی است: یک خودشیفته نیازمند و گاز سوز. پیشینه او یک اثر است. این شامل بروس وین می شود که او را در نوجوانی پذیرفت و می توانید حدس بزنید چه اتفاقی افتاد.

«جوکر مردم» تمام دنیای مستقیم را به نمایش می‌گذارد، که آن را به‌عنوان یک آینه آینه‌ای سرگرم‌کننده معرفی می‌کند، درست تا طنز ناهنجارش از لورن مایکلز و «شنبه‌شب زنده». اما بخشی از محوریت کمدی فیلم این است که جهان ترنس را نیز به راه می اندازد و همه چیز را از ضمایر گرفته تا مارکسیسم جنسیتی-تئوری آموزشی آقای جی و احساسات قربانی شدن طعنه می زند. “جوکر مردم” فیلمی از لحظه لحظه خود است، آگاهی عجیب و غریب پیش از منحنی آن. با این حال، این یک فیلم کمیک بوک به غنی ترین و واقعی ترین معنا نیز هست. این در مورد ناامیدی و قدرت و اجبار محض برای تبدیل شدن به شخص دیگری است تا آن چیزی که هستید باشید.