بیوگرافی امیر جعفری
امیر جعفری در سال 1353 و در تاریخ 10 شهریور در شهر تهران متولد شد. شغل او بازیگری در تئاتر، سینما و تلویزیون می باشد. فعالیت بازیگری او در سال 1380 آغاز شد. او دارای مدرک دانشگاهی لیسانس مدیریت از دانشگاه آزاد اسلامی است. با زردآلو همراه باشید تا بهتر امیر جعفری را بشناسیم.
امیر جعفری چگونه بازیگر شد؟
امیر جعفری در دوران دبیرستان علاقه زیادی به بازیگری داشت. او در ابتدا برای فرار از درس هایش به فعالیت های تئاتر مشغول شد و پس از مدتی به استعداد خوبش در حرفه بازیگری پی برد و این شروع زندگی بازیگری آقای جعفری است. او در سال آخر دوران دبیرستان به کلاس های تمرین بازیگری در کانون تجربی رفت، جایی که در آنجا استاد سمندریان مشغول تدریس بود. او در این مقطع زمانی توانست به کلاس های بازیگری خود به نحو احسن بپردازد، اما از طرفی از امتحانات دبیرستان جا ماند. بعد از مدتی در رشته مدیریت در دانشگاه آزاد قبول شد، اما به گفته خودش یکی از بزرگترین اشتباهاتش این بود که این رشته را انتخاب کرده است. او معتقد است اگر کسی در آن دوران مرا راهنمایی میکرد به جای رشته مدیریت، به رشته بازیگری میپرداختم. اولین با در سال 1380 با بازی در فیلم”نان، عشق و موتور 1000″ تجربه بازیگری خود را آغاز کرد و تا به امروز توانسته این راه پر فراز و نشیب را با موفقیت طی کند.
ازدواج امیر جعفری و همسر وی
امیر جعفری متاهل است، نام همسر امیر جعفری خانم ریما امین فر است. زمانی که آقای جعفری با خانم امین فر آشنا شد، سن کمی داشت به نحوی که بر اساس حرف های او، چیزی از عشق و عاشقی نمیدانست. امیر جعفری به مدت 8 سال با خانم امین فر نامزد بود، علت دیر ازدواج کردن امیر جعفری مشکلات مالی او در آن زمان بود. آقای جعفری احترام، علاقه و عشق زیادی نسبت به همسر خود داشته به حدی که معتقد است، سیمرغ های اصلی او، همان همسر و فرزند او هستند.
تیم فوتبال مورد علاقه امیر جعفری و رئیس جمهور مورد حمایت وی
امیر جعفری طرفدار سر سخت و دو آتیشه تیم استقلال است. او علاقه شدیدی به این تیم دارد. وی به پسرش گفته است که باید حتما تیم استقلال را انتخاب کند!
امیر جعفری در انتخابات سال 1392 حمایت خود را از نامزدی حسن روحانی به صورت علنی منتشر کرد. به گفته خودش او فرزند معنوی رئیس جمهور دولت اصلاحات است.
آثار و فیلم های امیر جعفری
در سینما:
- زیرنظر(1397)
- چهار انگشت(1397)
- قانون مورفی(1396)
- سراسر شب(1396)
- اکسیدان(1395)
- ساعت ۵ عصر(1395)
- آزاد به قید شرط(1395)
- سوفی و دیوانه(1395)
- زاپاس(1394)
- بیگانه(1392)
- بلوک۹ خروجی۲(1392)
- قاعده تصادف(1391)
- سیزده(1391)
- جیببر خیابان جنوبی(1390)
- نفوذی(1388)
- کیفر(1388)
- لج و لجبازی(1388)
- پستچی سه بار در نمیزند(1387)
- کلانتری غیرانتفاعی(1387)
- بیپولی(1386)
- تردست(1383)
- مکس(1383)
- جنایت(1382)
- قارچ سمی(1380)
- نان، عشق و موتور 1000(1380)
در تلویزیون:
- آخرین روز ماه(1389)
- میش(1388)
- هندوانه شب یلدا(1386)
- نسخه خطی(1382)
سریال ها:
- بدون شرح(1380)
- من یک مستاجرم(1382)
- کمربندها را ببندیم(1383)
- برای آخرین بار(1384)
- میوه ممنوعه(1386)
- چاردیواری(1388)
- زیر هشت(1389)
- توطئه فامیلی(1389)
- شیدایی(1390)
- چک برگشتی(1390)
- پایتخت ۲(1392)
- تعبیر وارونه یک رؤیا(1394)
- شهرزاد(1395)
- ممنوعه(1397)
در تئاتر:
- رقص کاغذ پارهها” (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، سالن سایه؛ ۱۳۷۸
- “مده”(اصغر محبی) تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۷۹
- “آرتور و اوئی” (مجید جعفری) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۹
- “دل سگ” (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۷۹
- “کمدی شب سیزدهم” (حمید امجد) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۹
- “شبهای آوینیون” (کورش نریمانی) تهران، جشنواره تئاتر فجر؛ ۱۳۷۹
- “کمدی رژیسترها نمیمیرند” (حسین کیانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۰
- “یک دقیقه سکوت” (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۸۰
- “همان همیشگی” (ریما رامینفر) تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۸۱
- “پاییز” (نادر برهانیمرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۱
- “۳۱/۶/۷۷” (علیرضا نادری) تهران، جشنواره تئاتر فجر؛ ۱۳۸۲
- “مرگ دستفروش” (نادر برهانیمرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
- “شوایک” (کوروش نریمانی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
- “رویای نیمه شب پاییز”(کیومرث مرادی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۷
- “کابوسهای پیرمرد بازنشسته خائن ترسو” (نادر برهانیمرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۷
- “درس” (داریوش مهرجویی)، تئاتر ایرانشهر؛ ۱۳۸۹
- “شکلک” (نغمه ثمینی)، مجموعه فرهنگی اکو، تالار شمس؛ ۱۳۹۲
- «پائیز» (نادر برهانیمرند)، تئاتر ایرانشهر، سالن استاد ناظرزاده کرمانی؛ ۱۳۹۳
- مجلس ضربت زدن (محمد رحمانیان)، تئاتر شهر، سالن اصلی؛ ۱۳۹۵
جوایز و افتخارات امیر جعفری
- بازیگری سوم، جشنواره تئاتر فجر، رقص کاغذ پارهها، ۱۳۷۸
- تقدیر، جشنواره تئاتر فجر، شبهای آوینیون، ۱۳۷۹
- جایزه اول مشترک، جشنواره تئاتر فجر، رژیستورها نمیمیرند، ۱۳۸۰
- جایزه اول، جشنواره تئاتر فجر، یک دقیقه سکوت؛ ۱۳۸۰
- بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، پاییز، ۱۳۸۱
- بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، همان همیشگی، ۱۳۸۱
- بهترین بازیگر طنز، سریال «بدون شرح» صدا و سیما؛ ۱۳۸۱
- بهترین بازیگر سریال «برای آخرین بار» جشنواره شبکه ۵؛ ۱۳۸۴
- بهترین بازیگر سریال «میوه ممنوعه» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جامجم؛ ۱۳۸۶
- بهترین بازیگر سریال «زیر هشت» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جامجم؛ ۱۳۸۶