در مقاله مروری اخیر منتشر شده در مجله مرزها در تغذیه، محققان وضعیت فعلی دانش را در مورد تأثیرات آلرژی های غذایی (FA) بر افرادی که آن را تجربه می کنند بر کیفیت زندگی اقتصادی، روانی و اجتماعی (QoL) خلاصه کردند.

یافته های آنها پیامدهایی برای افزایش آگاهی در مورد مسائل مربوط به FA دارد که می تواند کیفیت زندگی افرادی را که با این شرایط زندگی می کنند بهبود بخشد.

مطالعه: مسائل مربوط به آلرژی غذایی در میان مصرف کنندگان: یک بررسی جامع. اعتبار تصویر: Kaspars Grinvalds / Shutterstock

FA پیامدهای گسترده ای دارد

FA بیش از 10٪ از بزرگسالان و تقریباً 8٪ از کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد، با برخی از آلرژن های رایج مانند شیر، صدف، آجیل درختی، بادام زمینی، تخم مرغ، سویا، گندم، کنجد و ماهی باله. بیماری های همراه آتوپیک مانند رینیت آلرژیک، ازوفاژیت ائوزینوفیلیک، درماتیت آتوپیک و آسم در کودکانی که آلرژی غذایی دارند شایع است.

زندگی با FA، که هیچ درمانی ندارد، پیامدهای گسترده ای دارد، از جمله بار روانی اجتماعی مربوط به مدیریت شرایط اضطراری، ترس از واکنش، و قلدری احتمالی. واکنش های گذشته و داشتن آلرژی های متعدد با تأثیر بالاتری بر کیفیت زندگی مرتبط است.

مدیریت روزانه استرس را افزایش می دهد و منجر به اجتناب و گاهی انزوای اجتماعی می شود. این تأثیر شامل فعالیت های مدرسه، اجتماعی، خانوادگی، مالی و روزانه مانند غذا خوردن و خرید می شود.

اندازه‌گیری مستقل از آلرژی غذایی (FAIM) شاخصی است که محققان برای ارزیابی خطر درک شده از قرار گرفتن تصادفی در معرض یک آلرژن استفاده می‌کنند، با امتیاز بالاتر که نشان‌دهنده تاثیر قابل‌توجه‌تر کیفیت زندگی است.

پیامدهای مربوط به مدرسه و کار

مدارس باید محیط های امنی برای کودکان باشند که از نظر اجتماعی و تحصیلی رشد می کنند. کودکان خردسال اغلب یاد نگرفته‌اند که در مورد FA از خودشان دفاع کنند، که مستلزم آن است که مراکز مراقبت از کودکان دارای سیستم‌ها و منابع مناسب برای پاسخگویی به شرایط اضطراری مرتبط با FA باشند.

با این حال، متخصصان اولیه مراقبت از کودکان اغلب آمادگی لازم برای رسیدگی به موارد اضطراری آلرژیک را ندارند. بسیاری گزارش می‌دهند که با برچسب‌های مواد غذایی سازگار با آلرژی و برنامه‌های اقدام اضطراری (EAP)، که پروتکل‌هایی را برای موقعیت‌هایی که کودک یک واکنش آلرژیک را تجربه می‌کند ارائه می‌کند، آشنا نیستند.

فراوانی واکنش‌های آلرژیک در مدرسه بدون استراتژی‌های مدیریتی مؤثر به نرخ بالقوه قلدری و استرس برای کودکان مبتلا کمک می‌کند. مطالعات همچنین نشان می‌دهند که نوجوانان و بزرگسالان جوان مبتلا به FA ممکن است رفتارهای پرخطر بیشتری از خود نشان دهند زیرا فاقد سیستم‌های حمایتی هستند.

جوانان همچنان در دوران انتقال به دانشگاه با چالش هایی روبرو هستند. آنها به ایمنی غذا و تعاملات اجتماعی توجه دارند که بر عملکرد تحصیلی و سلامت روان تأثیر می گذارد. آموزش و اجرای سیاست برای تقویت محیط های فراگیر و تضمین ایمنی و رفاه دانش آموزان دارای FA بسیار مهم است.

در حالی که تحقیقات محدودی در مورد مدیریت FA در محل کار وجود دارد، گزارش های دست اول چالش هایی مانند قلدری، اضطراب و ناراحتی را با وجود قانون آمریکایی های معلول در سال 1990 نشان می دهد، که حمایت های قانونی در برابر تبعیض را برای افراد مبتلا به FA فراهم می کند.

بزرگسالان مبتلا به FA اغلب به دلیل نگرانی در مورد آلودگی متقابل با استرس و انزوا مواجه می‌شوند در حالی که نمی‌خواهند سربار باشند. حمایت و آموزش، از جمله ابتکارات برای ترویج رویدادهای غیرغذایی و افزایش آگاهی از طریق به اشتراک گذاری منابع آموزشی، ممکن است فراگیری در محل کار را بهبود بخشد.

روابط و تعاملات اجتماعی

FA می تواند به طور قابل توجهی بر روابط و تعاملات اجتماعی تأثیر بگذارد زیرا غذا نقش اصلی را در بسیاری از فرهنگ ها ایفا می کند.

خانواده‌هایی که کودکان آلرژیک دارند، ممکن است سفر، فعالیت‌های اجتماعی و غذا خوردن را محدود کنند تا از قرار گرفتن فرزندانشان در معرض آلرژن‌ها بکاهند، که می‌تواند ازدواج را تحت فشار قرار دهد و در عین حال تعاملات اجتماعی و مشارکت کودکان را در رویدادها محدود کند.

بزرگسالان برونگرا مبتلا به FA در موقعیت ها با چالش های دیگری از جمله اضطراب و نامهربانی دیگران مواجه می شوند. سیستم‌های پشتیبانی برای مدیریت و زندگی با FA بسیار مهم هستند، که در غیر این صورت ممکن است طاقت‌فرسا شود.

اثرات و نابرابری های اقتصادی

افراد مبتلا به FA برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها به برچسب‌های مواد غذایی تکیه می‌کنند، اما پیمایش برچسب‌ها، به‌ویژه برچسب‌گذاری احتیاطی آلرژن (PAL) به دلیل مقررات محدود، چالش‌هایی را ایجاد می‌کند.

در حالی که قانون برچسب زدن مواد آلرژی زا و حمایت از مصرف کننده (FALFPA) ایجاب می کند که غذاهای بسته بندی شده با برچسب آلرژن های اصلی برچسب گذاری شوند، عبارات PAL مانند “ممکن است حاوی” باشد، سازگاری ندارد.

مطالعات نشان می‌دهد که بیش از نیمی از خریدارانی که باید با هوشیاری برچسب‌ها را برای تغییرات بررسی کنند، شیوه‌های برچسب‌گذاری را مختل می‌دانند. نگران کننده، تقریباً 27٪ از افراد در یک مطالعه گزارش دادند که پس از مصرف محصولات غذایی با برچسب PAL، واکنش نامطلوبی داشتند، که نشان دهنده نیاز به سیاست های واضح برای اطمینان از ایمنی مصرف کننده PALS و FA است.

تأثیر مالی آلرژی های غذایی قابل توجه است، در مجموع 24.8 میلیارد دلار، با هزینه های مستقیم پزشکی 4.8 میلیارد دلار و هزینه های خانواده 20.5 میلیارد دلار. بستری شدن در بیمارستان، رژیم های غذایی خاص، از دست دادن کار و از دست دادن شغل هزینه های روزمره هستند. نابرابری های اجتماعی و اقتصادی بار را تشدید می کند و نیاز به مراقبت های تخصصی و سیستم های پشتیبانی قابل دسترس را برجسته می کند.

نتیجه گیری

مدیریت FA شامل پرداختن به پیچیدگی‌هایی است که افراد و سیستم‌های حمایتی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، با پیامدهایی برای تمام جنبه‌های زندگی و فراتر از صرفاً اجتناب از آلرژن‌ها.

افرادی که با FA زندگی می کنند در مورد شدت وضعیت خود با شک و تردید روبرو هستند و برای اطمینان از ایمنی خود تلاش می کنند. این به ویژه برای کودکانی که نمی توانند از خود دفاع کنند صادق است.

آگاهی از تأثیرات کیفیت زندگی FA برای تقویت جوامع فراگیر و حمایتگر و کاهش بار افراد مبتلا به FA بسیار مهم است.