بد نیست که قبل از سفر و گردشگری ، در مورد تاریخچه شهر اصفهان این خطه ی زیبا مسائلی را بدانید

که در کمتر جایی بیان شده است. مناسب ترین حالت برای سفر به یک شهر این است

که در مورد فرهنگ و تاریخ آمیخته شده با مردم شهر را بدانید و از آن لذت ببرید.

در زمانی که قصد دارید به شهر اصفهان سفر کنید و از مکان های تاریخی آن لذت ببرید

بد نیست که در مورد تاریخ گذشته بر این سرزمین نیز اطلاعاتی داشته باشید.

در ادامه این مطلب قصد داریم که شما را با پاره ای از تاریخ اصفهان آشنا کنیم.!

از شهروندان دارالخلافه بعضی در نزد برتر جاه محمودخان کلانتر ، شاکی شدند

از این که قسمت ای جاهای شهر را کثیف در آن زمان احتمالاً کسیف نشانه می شده است

نگاه می دارند و باعث ناخوشی در میان خلق می شود، لهذا یادشده از ریکاها التزام دریافت کرده

و همه کوچه ها و معابر را به آنها گروه به گروه شاخه کرده که دو روز به دو روز کوچه ها را پاک و مبرا نمایند .

چندی پیش از این امنای حکومت علیه در این باب نظام خوب گذاشته بودند ،

چون که کل اطبای روز زمین فهمیده اند که موجب ناخوشی در هر جا کثافت کوچه ها و تعفن هوای آنجاهاست

و این قرار وزارت خانه به جهت خلق نفع افزون دارد و کلانتر در این باب منتهای سعی و کوشش را دارد

که آنچه ممکنش باشد شهر را پاک و پاکیزه نگاه بدارد که خدای ناخودآگاه آدم بیمار نشوند.

شهر اصفهان از نظر آبادی و صنعت و هنر در مرکز فلات ایران بابت کلیه کسانی که به ایران ازدحام می‌آوردند

حالت توجه بود تیمور زمانی که در خراسان بود وابسته یک نوع آفت شد که پزشکان تشخیص دادند

که این بیماری در نتیجه گرمی مزاج است و تنها آبلیموی شیراز است که رفع این آسیب را می‌کند.

تیمور از این جهت نامه‌ای به شاه پیروز از آل مظفر فرستاد و از او تقاضا کرد که

چندین ظرف بزرگ آبلیموی شیراز به سرعت به خراسان بفرستد.

شاه فاتح در جواب تیمور نوشت: «من دکان داروفروشی ندارم که تو مرا تحقیر می‌کنی

و فکر می‌کنی که از نسل چنگیز هستی و من برای تو آبلیمو بفرستم.

این کار تفکر باطلی است.

بیشتر افراد این تیره خوش کیش می‌باشند و شماری آتش پرست نیز در میانشان زیست می‌کنند.

نیاکان آنان آرایی‌نژاد بوده‌اند ، که در گذشته‌های دور از دامنه‌ی کوهستان قفقاز گذر کرده

به سوی ایران زمین و هندوستان ، از جمله استان اصفهان سرازیر شده‌اند .

بعضی از پژوهشگران بر این باورند که نسبت این تیره به منوچهر ، پادشاه پیشدادی ایران زمین می‌رسد

و آداب این مردم ، بین سده‌های ۸ و ۱۴، پیدا و گسترش یافته است .

با این حال بایستی گفت که این تیره در گذر وقت با مردمانی ، چون عرب ، ترک ، مغول تبار ، … آمیزش کرده

و نسب خالصی ندارند ، ولی ایرانیانی که به جشن زرتشت مانده‌اند ، از این آلایش به دور بوده‌اند .