گشنیز درمان کننده نفخ معده

طبیعت گشنیز : سرد و خشک است.
ترکیب شیمیایى گشنیز: اسانس روغنى ۲۶/ ۱۹ درصد- مانى تول- کوریاندرول- فلاونوئید گلیکوزید.

خواص درمانى گشنیز:

۱- گشنیز را بخورید.

تونیک و بادشکن و ضد قى و شیر افزاست، سینه را نرم مى‏ کند و سرفه را تسکین مى ‏دهد.

سرماخوردگى و خفقان را بهبود مى ‏بخشد، تب‏هاى نوبه‏ اى و سوءهاضمه و سرخک و وسواس را درمان مى‏ کند.

سیلان اسپرم را بند مى‏ آورد.

براى زخم‏ هاى مجارى ادرار مفید است، ضد قى و مفرّح و مقوى قلب و دماغ است، براى کرم معده و تب‏ هاى نوبه‏اى مفید مى ‏باشد.

۲- بعد از هر غذا یک قاشق قهوه ‏خورى از آن را در یک فنجان آب جوش ده دقیقه دم کنید و بنوشید.

ادرار را زیاد مى ‏کند، براى تقویت معده مفید است و نفخ معده را برطرف مى ‏سازد، خستگى‏ هاى عصبى و تشنجات عصبى را درمان مى‏ کند.

۳- آن را بو بدهید و نرم بسایید و کفلمه کنید. از خونریزى معده جلوگیرى مى ‏کند، اسهال خونى را بند مى‏ آورد.

۴- آن را بو بدهید بعد با تخم خرفه به اندازه مساوى نرم بکوبید و روزى سه بار هر مرتبه یک قاشق مرباخورى بخورید. اسهال طولانى و مزمن را بند مى ‏آورد، ورم روده بزرگ یا کولیت را درمان مى ‏کند.

۵- آن را در دهان بجوید. بوى بد دهان و بوى شراب را از دهان مى ‏برد.

۶- آن را بجاى تنباکو در سر قلیان بریزید و بکشید و مقدارى از آن را هم بجوشانید و سر را با آن بخور دهید بعد آبش را هم صاف نموده با شکر شیرین سازید و دو فنجان بنوشید. خارش سر را تسکین مى‏ دهد.

۷- اگر آن را در آتش بریزید و دود آن را به سر و مغز بدهید زکام را درمان مى‏کند.

۸- آن را مثل غبار نرم بسایید و روى زخم بریزید.

براى زخم مفید است و باعث قطع خونریزى آن مى‏ شود، زخم‏ هاى مجارى ادرار را درمان مى‏ کند.

۹- آن را نرم بسایید و با سرکه خمیر کنید و بر سر بمالید. سردردى که از غلبه خون و حرارت باشد را تسکین مى‏ دهد.

۱۰- آن را با گل برز به اندازه مساوى نرم بسایید و بر موضع بپاشید.

سوزش پاى اطفال که در اثر ادرار ایجاد شده را درمان مى‏ کند.

۱۱- آن را با گل ارمنى به اندازه مساوى بسایید و روى پنبه ریخته و شب ضماد کنید.

فیستول یا نواسیر را درمان مى ‏کند.

تذکر درمورد مصرف گشنیز:

اسراف در خوردن آن باعث ایجاد فراموشى و اختلال حواس و چرت زدن و تقلیل اسپرم و ضعف نیروى جنسى مى‏ شود، براى اشخاص مبتلا به نفس‏ تنگى و آسم نیز مضرّ است.

مصلح تخم گشنیز:

بعد از تنقیه معده و ایجاد قى، خوردن زرده تخم‏ مرغ نیم ‏پز با فلفل و نمک یا سوپ مرغ چاق و چرب با دارچین مى‏ باشد.

اسانس گشنیز

ترکیب شیمیایى تخم گشنیز: مواد کوریاندرول در آن وجود دارد.

خواص درمانى اسانس گشنیز:

پس از هر غذا یک تا سه قطره آن را روى یک حبه قند بچکانید و بخورید.
خستگى‏هاى عصبى و تشنجات عصبى و زکام و اسپاسم را درمان مى‏کند، در افزایش شیر مؤثر است.